-
1 kraniec
kraniec miasta — city limits lub outskirts (pl)
* * *mi- ńc- Gen. -a (= kres, koniec) end, limit, extreme; kraniec miasta city limits, outskirts; kraniec świata world's end, ends of the earth; stać na dwóch krańcach to be at opposite poles.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kraniec
См. также в других словарях:
stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… … Słownik frazeologiczny
kraniec — Stać na dwóch krańcach «zajmować krańcowo przeciwne stanowiska, różnić się krańcowo w poglądach» … Słownik frazeologiczny
dwa — 1. Dwa kroki (stąd), o dwa kroki (stąd) «bardzo blisko (stąd)»: Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd i zabrać stamtąd kilka osobistych rzeczy, których brak odczuwam mieszkając na razie u rodziców. J. Przybora … Słownik frazeologiczny
kraniec — m II, D. krańca; lm M. krańce, D. krańców «koniec, kres, granica; krawędź, brzeg, skraj» Mieszkać na krańcu miasta. Pojechać na kraniec świata. Do krańca (po kraniec) horyzontu była pustynia. ◊ Stać na dwóch krańcach «zajmować krańcowo przeciwne… … Słownik języka polskiego
